Super-Dooper Suiger

Op 30 September 1901 patenteer Hubert Cecil Booth die stofsuier.

Daai irriterende, raserige masjientjie wat van al ons stof en mors ontslae raak. Deesdae beskikbaar in alle grotes en suigkragte.

‘n Toestel wat selfs vir Sophia Loren geinspireer het:

Spaghetti can be eaten most successfully if you inhale it like a vacuum cleaner

Waaroor ek net wonder is hoe jy die tamatiesous uit jou neus uit kry tannie Sophia?

Op 30 September 2008 wonder ek of iemand nie ‘n Super-Dooper-Poephol-Opsuig-en-Kompakteer-Suier wil ontwerp nie. Ek sal ala Batman die donker nagte invaar en van al die poepholle ontslae raak.

Foto: toxiccavies van flickr.com

Lewe…ek doen, jy?

Ek het nog altyd geglo dat my beskermengel lyk soos die foto wat ek in Rome geneem het. My beskermengel het Saterdagaand weer oortyd gewerk, en dit is slegs met ‘n wonderwerk wat ek nie dood, of in ICU opgeeindig het nie. Eintlik het ek absoluut niks oorgekom nie, vinnige reaksies en die feit dat ek nooit paniekerig raak nie, beteken daar is nie eers ‘n skrapie aan my kar nie.

Ek sal nou maar erken, September is nie my favourite maand van die jaar nie, nie eers die feit dat September lente aankondig kan die saak verander nie. Dit bly maar egter net persoonlike issues wat ek weldra sal uitsorteer. Wat ek wel weet is dat daai dag, drie jaar terug my lewe onherroeplik verander het. My letterlik in my comfortzone wakkergeruk het met die besef dat ek op geleende tyd hierdie aardbol bewoon. Saterdagaand was net nog ‘n klein remindertjie.

Elke sekonde, van elke minuut, van elke uur, van elke dag moet tel. Dit maak nie saak hoe sinneloos die taak mag voorkom nie. Hoe jy jouself as burger van ‘n maatskappy, stad, provinsie, land of selfs die wêreld gedra maak ‘n enorme verskil. Dit mag klein en nietig voorkom, maar glo my dit is die klein dingetjies wat deur die mense om jou gesien en onthou word.

Ons kom elke dag in aanraking met tientalle mense. Ons doen elke dag tientalle take. Dit vat niks van jou menswees weg om alles na die beste van jou vermoë te doen nie. Dit kos absoluut niks om die vrou agter die kasregister vriendelik te groet, en dan dankie te sê nie. Dit kos jou niks om die beste van elke gegewe dag te maak nie. Jy ontvang egter soveel meer, al is dit net jou eie glimlag voor jy gaan slaap in die aand as jy terug kan dink aan die dag, en weet die dag was ‘n goue medalje werd.

Hoe vinnig word ons nie verblind deur die soeke vir wat ons wil hê nie, eerder as om ongelooflik dankbaar te wees vir dit wat ons al klaar het nie. Besef jy ooit dat dit wat jy alreeds het, in elk geval tien maal meer is as wat miljoene daarbuite het? Hoeveel mense word nie daagliks in pyn agtergelaat in ons soektogte na dit wat ons glo ons beskore is nie? Nie ek, of jy, het die gereg om skaak met ander mense se gevoelens en lewens te speel nie!

Ek het hierdie dinge op ‘n harde manier geleer. Dit is nie nodig dat ‘n waardevolle lewe uit pyn en as gebore moet word nie, dit vat ‘n simpel wilsbesluit om daarna te streef om die beste persoon te wees wat jy kan, vir elke sekonde wat jy jouself nog op hierdie bolletjie, genaamd aarde bevind.

Die week in ‘n neutedop….

Suid-Afrika was vir twee weke in ‘n politieke tuimeldroër. Die siklus is nog nie klaar nie, en my kop spin nog steeds. Bydraes kon oral in die blogosfeer gevind word. Daar is afskeid geneem, dinge onder die vergrootglas bekyk en geponder oor Afrika-demokrasie.

Die groot woorde uit die ANC kamp is natuurlik, Don’t Panic. Hoe om dit nou te ontvang weet ekkie lekker nie…is daar regtig niks om oor paniekbevange te raak nie, of is die uitlatings om hulleself gerus re stel? Elk geval, wag en kyk is my modus operandi. Ons kan darem bly hoop en droom. Miskien sal Willie se girlfriend ‘n ogie oor ons hou. Vir die wat wel van plan is om te vlug, gaan staan maar nou solank al in die ry. Terwyl jy in die ry wag kan jy solank die Ingels oefen.

In ons musiek bylae kan jy jou eie stradivarius viool gaan opeis, en gaan leer hoe om raserige bure stil te kry. Ook deel van ons leefstyl bylae is ‘n terugblik na braaidag. Ek hoop almal het hulle braaidag geniet, sonskyn of nie, niks staan tussen ‘n Suid-Afrikaner en sy braai nie!

In die tuinmaak bylae is daar wonderlike raad oor hoe om jou grasperk welriekend, sag en fluffy te kry. (Terselfdetyd kan jy van die molle ontslae raak). En as jy nou so hard in die tuin gewerskaf het, is ‘n koue biertjie net die ding. Terwyl ons nou buite op die werf is, paar selfverdedigingswenke as jy ‘n ongenooide gas het.

Ons toer weer in Korea rond, en wonder bietjie oor die nuutste toilet-filosofie. Vir die diepe denkers word skoonheid en jaloesie bietjie kaal uitgetrek. (Nee, die engeltjie is nie weer hier betrokke nie!). Ons lewenslessie uit die mond van die muis die week, terwyl ons nou by klein diertjies is, gryp die koffie en die storie vir die week – Goueklokkies.

In die wetenskap bekyk ons bietjie hoe jou bloed boekdele kan spreek. So gepraat van boeke, Ons Klintji lyk my is in wording vir die jaar met ‘n baie interessante tema : Is daar hoop? Sover as wat die oog kan sien. Komaan, alle bloggers is nou maar ‘n skrywer of fotograaf op een of ander manier! Sien jou werk in druk!

My wense aan een en elk vir die naweek…..gevul met sonskyn 😆 …ek spot sommer. Soos gewoonlik

SLUWE ONDERWATER GUTTER-SEKS

So tussen D-dag en V-dag

Ek gaan nou sonder skaamte steel…ek weet net nie van wie af nie. Maar veels te goed om nie te deel nie!

HALLO  MA!!!

Baie dankies vir die oulike onderbroekies wat Ma vir my op die plaas uit
meelsakkies gemaak het. Die meeste van hulle het groot reaksie by die
“Gooste” hier by die varsity uitgelok.
Sannie het my onderbroekie heel aand net stip gesit en bekyk** dis nou daai
een waar voorop staan “SELF-RAISING”. Heel aand nie ‘n oog verroer nie. Sy
het lateraand net gesê “Dit werkie !” Wat nie werkie, weet ek nou noggie.
Maar Magriet het haar nou die aand geniet toe ek die een aangehad het waar
voorop staan ” ROL DUN UIT” . Sy is ‘n handvol en was nogal plesierig. Maar
jislaaik is sy nogal rats met daai ou klein handjies van haar.
Al bogger-op wat ek nou nog nie kan verstaan nie, is die klap wat Berta my
gegee het gisteraand. Sy verstaan seker nie watse moeite dit is om so ‘n
plaasonderbroek te maak nie. Ek het net ‘n uur gekuier en toe ek met my
ander onderbroek wou spog, haak sy af en klap my van die bed af. Ma weet mos
dis daai een waar in rooi staan “IDEAAL VIR VETKOEKE”
Weet nou nog nie wat haar storie was nie, sal hom maar eers bêre !
Any-way, Ma ,laat dit lekker gaan op die plaas !!

Van ou Pietie
xxxxx

Beeld Brokkies

• Suid-Afrika kry vandag ‘n nuwe President. Ek weet nie of dit is omdat dit juis in die week moes gebeur het nie, maar my enigste gevoel op die huidige oomblik is DILLIGAF.
• Het ons nie maar die volgende verwag nie? Daar is gerugte dat die meeste burgermeesters en Mbeki ondersteuners in Mpumalanga hulle werk gaan verloor. Dit sluit dalk die Premier van Mpumalanga, Thabang Makwetla in.
• Tien begrafnisgangers, wat deel was van ‘n konvooi, oppad na die Forest-Hill begraafplaas in PE, het uit hul motors gespring en ‘n drankwinkel beroof ❓